Grenzen verleggen

Een van de dingen die ik zo leuk vind, maar tegelijkertijd ook best uitdagend, aan het bloemschikken, is dat je geregeld je grenzen verlegt, of daartoe gedwongen wordt.
Soms heb je een bepaald idee, een bepaald beeld in je hoofd, maar wanneer je het concreet wil uitwerken, blijkt een en ander niet zo goed te werken, of toch niet echt te lukken. Dan moet je op zoek naar oplossingen. Soms wel even stress, maar waar een wil is, is een weg, dus op zoek naar een betere manier.
Zo had ik laatst de eer om een altaarstuk te maken voor een huwelijk. Het stuk werd in totaal iets meer dan een meter lang, en had als basis twee table deco's van elk dus 50 cm lengte. Om die droog aan elkaar te bevestigen, is dat geen probleem, dan volstaat een stuk karton wel als basis. Maar eens dat steekschuim nat is, is dat best wel een heel gewicht.
Op zoek dus naar "iets" om onder de beide table deco's te bevestigen. Mijn eerste idee ging uit naar een houten plaat, maar dat heeft natuurlijk als nadeel dat het niet echt licht is.
Maar goed, even de kelder ingedoken om te kijken wat er aan voorraad was... en mijn oog viel op een overschot aan plastiek platen om een vals plafond mee te maken...
Bingo :-)! Licht maar toch stevig... de lengte was precies goed, enkel nog even de breedte aanpassen en mijn ideale ondergrond was klaar.
Daar de deco's op bevestigd met watervaste tape, en dan de ganse constructie van schors die in het stuk kwam errond gebouwd zodat er niks meer van de basis te zien was.
In datzelfde stuk ben ik ook aan het nieten geweest, aan het weven,... dus echt weer een boel nieuwe dingen uitgeprobeerd en veel bijgeleerd. Heerlijk :-)!